20
Март
2014
Рушнiкi
Автор(ы): муз. Н.Петренко, сл. Г.Соколова
Рушнiкi
У суботу Янка ехаў ля ракi,
Пад вярбой Алёна мыла рушнiкi.
– Пакажы, Алена, броды земляку,
Дзе тут пераехаць на канi раку.
– Адчапiся, хлопец, едзь абы-куды,
Не муцi мне толькi чыстае вады.
Ў маркоцi Янка галавой панiк,
Упусцiла дзеўка беленькiй рушнiк.
– Янка, мой саколiк, памажы хутчэй,
Хоч плыве, знiкае рушнiчок з вачэй.
– Любая Алёна, я ж вады баюсь.
Пацалуй спачатку, бо я утаплюсь.
Супынiўся гнедый пад вярбой густой,
Цалавала Янку Лена над ракой.
Стала цыха-цыха на усёй зямлi…
Па рацэ далёка рушнiкi плылi.